کم کم یاد می گیری که نباید توقعی داشته باشی،
مگر از خودت.
متوجه می شوی بعضی را هر چند نزدیک، اما نباید باور کرد،
متوجه می شوی روی بعضی هر چند صمیمی، اما نباید حساب کرد.
می فهمی بعضی را هر چند آشنا، اما نمی توان شناخت
و این اصلاً تلخ نیست،
شکست نیست،
آگاه شدن نام دارد.
ممکن است در حینِ آگاه شدن درد بکشی،
این آگاهی دردناک است، اما تلخ، هرگز‼️